ساخارین

سدیم ساخارین (Saccharin) اولین قند مصنوعی بود که به‌طور تصادفی توسط شیمیدانی به نام فالبرگ، هنگامی که وی روی یک ماده نگهدارنده غذایی جدید کار می‌کرد، کشف شد. این شیرین کننده بلوری و مصنوعی می باشد که حدود ۵۵۰ بار شیرین تر از ساکاروز (قند معمولی) شیرین و 5/1 برابر شیرینتر از آسپارتام و آسه سولفام و 3/2 سوکرالوز می باشد و در مقابل حرارت پایدار می باشد.

ساخارین در غلظت های بالا دارای طعم تلخ و فلزی است و در مقایسه با قند های طبیعی کالری ندارد و موجب افزایش قند خون نمی شود و بدون هضم از دستگاه گوارش عبور کرده و در بدن تجزیه نمی شود به همین دلیل در محصولات غذایی رژیمی از این ماده استفاده می کنند.

کاربرد ساخارین:

– در نوشابه های رژیمی و بدون قند ، آبمیوه های رژیمی ، کافی میکس ها استفاده می گردد.

– در برخی از محصولات لبنی مانند شیرهای طعم دار و ماست های میوه ای رژیمی کاربرد دارد.

– به عنوان شیرین کننده مصنوعی در کیک و کلوچه و بیسکوئیت و شکلات های رژیمی کاربرد دارد.

– برای شیرین کردن آبنبات کم کالری و دراژه ،آدامس ، ژله ، کوکی ها و دسر های رژیمی استفاده می شود.

-در صنایع دارویی از برای تولید مواد غذایی رژیمی و شربت و قرص دارویی و قند های دارویی مخصوص افراد مبتلا به دیابت استفاده می شود.

– در صنایع دارویی به عنوان پوشش بر روی دارو استفاده می کنند. هم چنین قرص های مولتی ویتامین و قرص های جویدنی به منظور بهبود طعم آن ها غالباً حاوی مقداری سدیم ساخارین هستند.

– در صنایع آبکاری به عنوان یک افزودنی در مایعات و چسب فلزکاری استفاده می شود. به عنوان مثال استفاده از سدیم ساخارین در آبکاری نیکل به منظور الکترولیت برای به دست آمدن جلوه روشن تر در پایان آبکاری است. هم چنین از سدیم ساخارین درآبکاری طلا و آبکاری پالادیوم نیز استفاده می شود.